-
1 айыл
айыл I1. аул;айылы или айлы его аул;бир айыл эл население одного аула;2. ист. группа юрт близких родственников и их припущенников;арпа чыкпайт таш жерге, айыл болбойт башка элге фольк. ячмень не родится на каменистом месте, не станет (пришелец) соаульцем в чужом роду;аталаш тууган болгон соң, айыл конду Манаска фольк. Манасу он единокровный брат, потому и присоединился к его аулу;чоң айыл ист.1) большой аул (главенствующий над другими аулами);2) представитель большого аула;кичине айыл или кичи айыл ист.1) малый аул (находящийся в подчинённом положении у большого аула);2) представитель малого аула;сен деле кичине айыл эмес белең? а ты же ведь тоже человек малого аула?айыл-апа см. апа I 5;айыл чарбасы см. чарба 1.айыл IIкольцо катаура (см. басмайыл, артайыл). -
2 айыл
-
3 айылға
[айылғасы]мелодия -
4 айылҕа
1. 1) природа || природный; хотугу айылҕа северная природа; айылҕа муннуга уголок природы (в школе); тыыннаах айылҕа живая природа; тыыммат айылҕа неживая природа; айылҕа үөрэҕэ естествознание; айылҕа көстүүлэрэ явления природы, природные явления; айылҕа гаһа природный газ; айылҕаны үөрэт= изучать природу; 2) природа, загородная местность (поля, леса, горы); айылҕаҕа сынньанныбыт мы отдохнули на лоне природы; айылҕаҕа тахсыахха= отправиться на лоно природы; 3) перен. книжн. природа, сущность чего-л.; аҕылаан ыарыы айылҕата ситэ үөрэтиллэ илик природа беломышечной болезни до конца ещё не изучена; 2. природный, врождённый; айылҕаттан артист природный артист, артист от природы. -
5 айыл
-
6 айыл
зат. saddle-girthподпруга -
7 айылқияқ
см. сарыгүл -
8 қайыл
таять -
9 айыл
-
10 айыл
Г. подпруга, подбрюшник. См. мӱшкырйымал. -
11 айыл
юрта, дом, квартира, жилище -
12 айыл
юрта, аил -
13 айыл
пряжка; трок -
14 айыл
saddle -
15 айыл
подпруга, подседельник -
16 айыл
попруга, підпруга О. -
17 айыл-
отямитися У; айилий приходить до тями У; пор. ағын-, айан- II, айын-. -
18 җайыл-
1. стелитися, бути розстеленим ВН.2. пастися ВН, Б, К. -
19 айылҕа
n.nature -
20 айыл
зат.تنگ اسب
См. также в других словарях:
айыл — зат. Ер тоқым, ершік, ашамай, ыңыршақ қыр арқадан ауып кетпес үшін көлік малының бауырын орай тартатын жіңішке тартпа. Айыл көбінесе қайыстан кейде ызба құр мен өрме таспадан істеледі. Жасалған затының тегіне немесе істеу әдісіне қарай қайыс айыл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айыл-тұрман — зат. Тартпа, айыл, үзеңгі бау, қанжыға сияқты (қайыстан, құрдан істелген) ер тоқым жабдықтары; ер тұрман, ат тұрман … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айыл-тұрмандық былғары — Белдік т.б. бұйымдар (қалыңдығы 2,5 3,0 мм), сондай ақ айыл тұрмандар (қалыңдығы 2,2 4,0 мм) жасауда қолданылатын былғары … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
Айыл — Алтайская срубная юрта с четырьмя, шестью или восемью гранями, завершенная кровлей из коры лиственницы. (Термины российского архитектурного наследия. Плужников В.И., 1995) … Архитектурный словарь
айыл қияқ — зат. Қияқ өсімдігінің бір түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айыл қоға — Судың тереңірек жерінде өсетін бұтақсыз қоға … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айыл — 1. (Жамб.: Мер., Жам., Св.) ауыл. Нұралы атам Әбдібек әскерге кеткен соң, көрші а й ы л д а ғ ы қызы Сусар апамды қолына алыпты (Ш. Мұрт., Инт. наны, 30). 2. (Тау., Қош.) үй … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қайыл — қайы етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Қ а й ы л ғ а н қос өркештінің інгені он төрт айда боталайтын болса, нардың маясы он үш айда боталайды (Қазақша мал атаулары, 47) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қайыл болу — (ҚХР) мойынсал болу, мойындау, илану … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ айыл — Көп мініліп, айыл т.б. түскендіктен, көліктің түгі түсіп ағарған, жолақтанған жері … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кер айыл — Ердің үстінен бастыра тартатын төс айыл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі